محافظت از چوب

محافظت از چوب بسيار اهميت دارد.
درگذشته و قبل از بوجود آمدن بتن و سازه هاي بتني بسياري از سازه هاي باربر با چوب ساخته مي شد.
از قبيل تراورس هاي راه آهن، تيرهاي برق، تلگرام و روشنايي معابر، ستون و تير معادن و تونل ها و موارد مشابه.
بدليل گستردگي و پراكندگي موارد كاربردي، مقاوم كردن آنها در مقابل عوامل مخرب بيولوژيك بمنظور افزايش طول عمر آنها كاملا ضروري بود.
وجود اين عوامل ضرورتي شد تا روش هاي تزريق سم در چوب كه بنام اشباع كردن چوب معروف شده روز به روز گسترش يافته.
موجب شد تا مواد و روش هاي متعددي پيشنهاد و مورد استفاده قرار گيرد.
معروفترين آنها روش هاي سلول پر و سلول خالي هستند. (در اين نوشتار هدف، توضيح اين روش ها و نوع مواد مصرفي نيست)
در اين روش ها بدليل صنعتي بودن آنها هيچ ضرورتي به حفظ ظاهر چوب، بوي چوب، رنگ پذيري آن و رعايت اصول محيط زيست نبود.
به همين دليل استفاده از اين مواد براي مصنوعات چوبي مرتبط با انسان و حيوانات ممنوع شده بود.

لذا در صنعت چوب كلمه اي بنام اشباع خانگي و تزئيني و مواردي كه با انسان در تماس مستقيم باشد، وجود نداشت.
فقط براي محافظت اين نوع از مصنوعات چوبي از روغن هاي خوراكي و غيرسمي براي افزايش طول عمر آنها استفاده مي شد.
چون تمام اين روغن ها فقط مي توانست سطح چوب را پوشش دهد.
بدليل گران بودن و غلظت بالا كه نفوذپذيري آنها را در چوب كاهش مي داد عملا امكان تزريق و يا غوطه وري چوب در اين مواد وجود نداشت.
استفاده از آنها فقط مي توانست چند سالي تخريب و رشد قارچ ها را به تاخير اندازد.
در زمان هاي گذشته بدليل استفاده از اجاق و شومينه هيزمي كه به مرور سطح چوب ها را با كربن پوشش مي داد يك محافظت طبيعي براي چوب بوجود مي آمد.
با اختراع سيستم هاي گرمايي و پخت و پز جديد اين حفاظت طبيعي نيز از بين رفته است.

ابداع روش ترموكردن چوب (گرما چوب)، توسط فنلاندي ها در سطح جهان گسترش يافت.
به نوعي اين روش براي رفع اين نقص در ساخت مصنوعات چوبي فضاي باز و مناطق مرطوب (در اين مناطق خطر رشد قارچ ها و حمله حشرات چوبخوار افزايش مي يابد) بود.
ولي اين روش با وجود كارآمدي، بدليل سوختن ليگنين چوب (رنگ قهوه اي چوب هاي ترمو شده به همين دليل است) باعث كاهش چشمگير مقاومت مكانيكي چوب و كاهش قدرت چسب پذيري و ميخ پذيري چوب نيز مي شود.
همينطور امكان استفاده از اتصالات در ساخت مصنوعات چوبي را نيز تقريبا از بين مي برد.

ما به دنبال روشي براي محافظت چوب در مقابل حمله قارچ هاي عامل پوسيدگي و حشرات چوبخوار و خطر آتش بوديم.
كه امكان استفاده در سازه هاي در تماس با انسان و موجودات زنده را نيز بوجود آورد.
اين مواد مي بايست بگونه اي در چوب تزريق مي شد كه ظاهر و زيبايي چوب را حفظ كند.
همچنين از ترك خوردن آن جلوگيري كند.
اين چوب ها مي بايست نيروي عمود و موازي بر الياف وارد شده به سازه ها را تحمل كند.
همچنين براي محافظت در مقابل اشعه ماورابنفش خورشيد و فرسايش باد و زيبايي رنگ پذير باشد.

روش هاي محافظت از چوب    

روش حفاظت چوب با مواد(غوطه وري سازه ها قبل از رنگ در مواد حفاظتي) 

ماده سلكون: محافظت كننده چوب در مقابل پوسيدگي، حمله حشرات چوبخوار و كندسوز كننده، مخصوص سازه هاي چوبي (به رنگ كرم روشن).

ماده كلون: محافظت كننده چوب در مقابل پوسيدگي و حمله حشرات چوبخوار با كاربرد مخصوص نرده و حصار اصطبل اسب و چهارپايان (براي جلوگيري از خورده شدن آنها توسط اسب و چهار پايان) 

ماده گلسان: محافظت كننده چوب در مقابل پوسيدگي با كاربرد مخصوص ظروف خوراكي (بي رنگ)

  روش ترمو كردن چوب (گرما چوب)

ما با استفاده از حرارتي حداكثر تا 160 درجه سانتيگراد و سيستم خاصي براي انتشار يكنواخت اين حرارت توانستيم زمان ترموكردن چوب هاي پهن برگ را بميزان چشمگيري كاهش دهيم.
 تا چوب هاي ترمو شده پهن برگي مناسب براي مبلمان فضاي باز توليد كنيم.

ترمو پليمر (تزريق مونومر در چوب)

در اين روش ما توانستيم با استفاده از تزريق مونومر در چوب هاي سوزني برگ، چوب هايي با مقاومت مكانيكي تا 30 درصد بيشتر از چوب ماسيو در مقابل پوسيدگي و نفوذ آب و با رنگي بسيار زيبا توليد كنيم.

منبع: ماهنامه صنايع چوب كاغذ